Directeur Stichting AAP
Afgelopen zomer, in de eerste week van juli, lazen we triest nieuws uit Italië: vier tijgers hadden tijdens een repetitie hun trainer aangevallen. Jarenlange gedwongen optredens in Circus Marina Orfei had ook deze wilde dieren niet weten te temmen – hoe hard en meedogenloos het ongetwijfeld geprobeerd is. Het was het volgende dramatische incident in een lange rij voorvallen die aantoont dat wilde dieren in circussen forse risico’s met zich meebrengen.
De zeer ervaren dompteur, de 61-jarige Ettore Weber, overleefde de aanval niet. Het nieuws ging de hele wereld over en lokte veel reacties uit. Onze reactie bij AAP was vooral een vraag: wat gaat er nu met de acht tijgers die het circus heeft gebeuren?
De circusdieren werden een dag na het dodelijke incident op last van de lokale autoriteiten in hun krappe transportwagen bij een nabij gelegen dierentuin gestald. Dit dierenpark kon de tijgers echter niet blijvend plaatsen en na twee weken op hun terrein moesten de dieren weg. Maar waarheen? Wie zou zich ontfermen over dieren die net iemand dodelijk verwond hebben.
Op dat moment had AAP, in nauwe samenwerking met het Italiaanse dierenbeschermingsorganisatie LAV, al een voorstel ingediend om de tijgers te redden. Primadomus, ons opvangcentrum in Spanje, was in de unieke positie om de hele groep op te vangen en we dachten al na over de logistieke uitdagingen. We waren hoopvol en de eerste reacties van de autoriteiten waren in ieder geval niet afwijzend. Maar na intensief overleg en talloze pleidooien om de dieren aan ons af te staan besloot de Italiaanse rechter toch anders: het lot van de tijgers kwam in handen van de familie van Ettore Weber.
We hadden niets liever gedaan dan kunnen melden dat zij de dieren een beter leven gunnen en we ons voorstel kunnen gaan uitvoeren. Maar helaas: we zijn genegeerd en de familie kiest voor het geld. AAP handelt niet in dieren en zonder hoog bod zijn we blijkbaar geen interessante partij. De groep wordt uit elkaar gehaald en in kleinere groepjes verhandeld – naar verluidt richting Saoedi-Arabië. Te vrezen valt dat ze daar weer ingezet zullen worden voor show en vermaak. Dat is enorm triest, maar we hopen vooral dat ze niet in China belanden. Daar zijn dode tijgers vanwege de vermeende krachten die schuilen in hun vlees, bloed en botten immers meer waard dan levend…
Het is het droevige einde van dit verhaal. Niet alleen zullen we vermoedelijk nooit meer iets van de tijgers vernemen, het is ook wachten op het volgende incident. Italië kent nog altijd geen wetgeving die mensen en wilde dieren beschermt tegen dergelijke incidenten. Wij zijn van mening dat Europa een verantwoordelijkheid heeft in deze en blijven strijden voor een Europees verbod op het houden van wilde dieren voor entertainment. Naast dat het een wrede, ouderwetse vorm van vermaak is dat veel pijn en stress oplevert voor de dieren, blijft het risico bestaan dat meer wilde dieren op een dag in de aanval gaan met dodelijke gevolgen.
David van Gennep, directeur Stichting AAP
