Er is eindelijk goed nieuws over Mojo! Er is hard gewerkt aan een speciaal behandelplan voor de zwaar getraumatiseerde chimpansee en dit unieke plan werpt nu langzaam maar zeker zijn vruchten af.
We blijven voorzichtig, maar het lijkt de goede kant op te gaan met Mojo. Hij is goed aangekomen in gewicht, zijn sociale vaardigheden richting de verzorgers zijn er op vooruit gegaan en hij gaat weer iedere dag naar buiten.
Geen interesse
Het is een heel moeilijke periode geweest voor Mojo. De vele jaren die hij alleen doorbracht in een donkere, vervuilde garagebox hebben hem tot in het diepste van zijn ziel geraakt en het lukte hem niet op eigen kracht op te krabbelen. Mojo reageerde bijna nergens op. Hij zat maar en staarde voor zich uit. Geen verzorger of soortgenoot kon zijn interesse wekken. Ook het eten zorgde voor problemen. In gevangenschap was hij door alle pasta, kwarkjes en bier veel te dik geworden. Het gezonde dieet van fruit en groenten bij AAP beviel hem niets waardoor hij juist veel te weinig at. Alleen het buitenverblijf vond Mojo interessant. Maar dat bracht weer een nieuw probleem met zich mee: hij wilde niet terug naar binnen. Bovendien reageerde hij niet goed op het weer. Zelfs wanneer het met bakken uit de hemel kwam, zocht Mojo geen beschutting. Hij bleef urenlang in de stromende regen zitten, waardoor hij ijskoud werd. Voor zijn eigen bestwil moesten we hem binnen houden.
Succesvol behandelplan
Nu krijgen we bij AAP natuurlijk vaker geestelijk beschadigde dieren binnen, maar normaal gesproken slagen we er in om ook hen met succes te rehabiliteren en resocialiseren. Maar deze AAP-methode bleek bij Mojo niet te werken. Een gebroken dier dat niet geholpen lijkt te willen worden, hoe ga je daar mee om? Met die vraag hielden de gedragsdeskundigen en dierenartsen van AAP zich de laatste tijd bezig. Ze stelden een uniek en persoonlijk therapieplan voor Mojo op. En met succes! Het lijkt eindelijk weer de goede kant op te gaan met hem. Dankzij een aangepast dieet is hij inmiddels weer op gewicht en ook zijn sociale vaardigheden naar de verzorgers toe worden steeds beter. Hij gaat weer iedere dag naar buiten. Dat vindt hij wel spannend: hij gaat het liefst naar buiten als er verzorgers in de buurt zijn, want de andere chimpansees vindt hij nog een beetje intimiderend. Al toont hij steeds meer interesse in zijn soortgenoten. Een hele stap, voor iemand die ze eerst volledig negeerde!
De verzorgers zijn zeer tevreden over de voortgang van Mojo, al blijven ze voorzichtig. Hij heeft nog een lange weg te gaan en is nog altijd heel kwetsbaar. We blijven Mojo dus scherp in de gaten houden en hopen van harte dat hij zich zo goed blijft ontwikkelen!
