Directeur Stichting AAP
In verschillende media was te lezen dat het besluit om de in het wild levende wasberen af te schieten is teruggedraaid, een direct resultaat van de petitie die Stichting AAP op vrijdag 26 maart startte.
De provincie Limburg besloot op vrijdag 12 april de wasberen toch niet af te schieten. Een mooi resultaat, mede naar aanleiding van een brief van AAP die door bijna 28.000 mensen ondertekend werd! Het opvangen van de wasberen is nu toch een optie, al zegt de provincie dat het afschieten “bij hoge uitzondering” nog mogelijk blijft. Helaas bleef ik die middag met een ongemakkelijk gevoel zitten door bepaalde uitspraken die gedaan zijn. Er werd gesuggereerd dat AAP met de opvang van de wasberen alleen maar uit zou zijn op geldelijk gewin. Dat is natuurlijk absoluut niet waar en daar wil ik in deze blog graag verder op ingaan.
In eerste instantie hebben we de Provincie laten zien wat de werkelijke kosten van opvang behelzen, dat is ongeveer €22,50 per dier per dag. Teruggerekend naar totaal aantal op te vangen dieren en de tijd dat we ze op moeten vangen, kom je dan inderdaad op een enorm bedrag. In ons jaarverslag wordt inzichtelijk gemaakt waaruit die kosten bestaan. Op 15 januari hebben we het enige ondertekende voorstel gedaan aan de Provincie waarbij we zijn uitgegaan van €7,60 per dier per dag, 50 dieren, die we maximaal een jaar moeten verzorgen voordat ze herplaatst kunnen worden. Op dat voorstel is nooit gereageerd, pas na de petitie kwam er een telefoontje: “…Oeps, ik lees in de krant dat we vergeten zijn naar jullie te reageren…?” Niet zo netjes vind ik, vooral niet omdat ze niet waren vergeten om alvast met schieten te beginnen!
De gedeputeerde Mackus doet nu in de media voorkomen alsof AAP met de opvang van de wasberen tracht een financieel voordeel te halen. Als je net een dergelijke overwinning behaald hebt moet je blijkbaar rekening houden met zo’n flauwe reactie, maar hierbij toch even iets voor de heer Mackus om over na te denken, vóórdat hij straks met een willekeurige opvangpartner aan de slag gaat:
- Alle wasberen moeten (wettelijke verplichting) bij binnenkomst gesteriliseerd worden.
- De dieren moeten door een dierenarts onderzocht worden op besmettelijke ziekten. En wellicht kom je een spoelworm tegen die niet erg makkelijk te bestrijden is.
- En dan willen die arme dieren ook graag elke dag iets eten, iets drinken en een schoon en goed onderhouden dak boven het hoofd.
Ik vraag me af of meneer Mackus wel eens iemand in dienst heeft gehad. Ik betwijfel het, want anders zou hij toch weten dat als we per dag 20 minuten zorg besteden aan een dier, uitgevoerd door een professionele dierverzorger, dat al veel meer kost dan de €7,60 per dier per dag, die we uiteindelijk hebben aangeboden aan de Provincie. En let wel, deze €7,60 is slechts 34% van de feitelijke kosten die een organisatie als AAP maakt voor het werk dat ze verricht.
Meneer Mackus, als u op het Vrijthof een hele mooie fiets aangeboden krijgt voor 10% van de reële waarde, dan krabt u zich ook achter de oren. U zou bij aankoop tenslotte als heler worden aangemerkt als uitkomt dat de fiets gestolen blijk te zijn. Dus bezint eer ge begint.
Maar als u iemand kan vinden die wél opvang van goede kwaliteit kan leveren, en die 50 wasberen kan opvangen voor een fractie van het bedrag dat wij u oorspronkelijk hebben aangeboden, dan ben ik alleen maar heel blij voor de dieren, dat het probleem goed is opgelost. Een dergelijke tovenaar zou ik overigens graag ontmoeten en mee in gesprek gaan!
Jammer overigens dat meneer Mackus volledig voorbij gaat aan de inhoud van de brief die we hem op dinsdag 9 april gestuurd hebben, waarin we hem aanbieden de dieren op te vangen, ongeacht de kosten! Klaarblijkelijk heeft de Provincie een erg gevoelige wiek. Zelfs zó gevoelig, dat een aanbod dat je eigenlijk niet kan negeren, toch wordt genegeerd. Ik hoop voor de wasberen dat er uiteindelijk iemand bij de provincie zijn of haar gezonde verstand gebruikt.
David van Gennep, Directeur Stichting AAP
