Directeur Stichting AAP
In verschillende media moest ik gisteren en vandaag lezen dat de provincie Limburg besloten heeft om wasberen af te schieten die zich de afgelopen jaren in de provincie gevestigd hebben. Mijn boosheid en verontwaardiging gaat niet alleen over het zinloze afknallen van deze dieren, maar zeker ook over de manier waarop dit besluit genomen is.
Wat hier aan voorafging: afgelopen zomer kwamen de eerste berichten over een mogelijke wasbeerklopjacht uit Limburg. Daarbij meldde de provincie terloops dat er geen adequate opvang voor dergelijke dieren mogelijk was. Stichting AAP zou volgens de provincie zelfs geweigerd hebben dergelijke dieren op te nemen. Heel merkwaardig en ook absoluut niet correct, getuige ook het feit dat de betreffende wasbeer die destijds alle onrust in Limburg had veroorzaakt, op dat moment al onderweg was naar Almere.
Weinig kennis
Na een telefoontje van mij met de gedeputeerde van provincie Limburg(Hubert Mackus) werd met de nodige vertraging een overleg gestart met de betreffende ambtenaar. Het was verrassend om te horen hoe weinig kennis er in Limburg aanwezig was over de wasbeer als soort, de herkomst van de daar levende dieren of zelfs het aantal wasberen dat zich inmiddels in de provincie gevestigd zou hebben. Het ene onderzoek spreekt over enkele dieren, het volgende over twee hotspots met individuen en een derde over 50 tot 100 dieren. Dit laat veel ruimte om te twijfelen over de beschikbare expertise. Afstemming met andere provincies met vergelijkbare problemen was er evenmin. De wens van AAP was om allereerst meer feiten boven tafel te krijgen en in samenspraak met partnerorganisaties te onderzoeken in hoeverre diervriendelijke methodes kunnen worden ingezet, om toch te voldoen aan de Europese eis dat de wasbeer zich in Nederland niet verder mag verspreiden. Een moeizaam proces dat uiteindelijk leidde tot een aanbod om de wasberen te vangen en onder te brengen in twee opvanglocaties: Stichting AAP in Almere en Natuur Hulp Centrum Opglabbeek (NHC) in België.
Het persbericht van de provincie spreekt over ‘ontbrekende opvangcapaciteit, te duur en niet effectief’… Hoe bizar is dat? Als we eerst samen met een partner (NHC) onze beschikbare faciliteiten aanbieden en een zakelijk voorstel doen waar vervolgens niet op gereageerd wordt? En hoe effectief is het dieren af te schieten waarvan aangenomen mag worden dat deze afkomstig zijn van een bronpopulatie in Duitsland waar ondertussen miljoenen dieren in het wild rondlopen? De plekken die ontstaan door de huidige wasberen te doden, zullen naar alle waarschijnlijkheid snel weer opgevuld worden door nieuwe migranten die dan vervolgens ook weer afgeschoten moeten worden. Noemt de provincie dat dan betaalbaar en effectief? Zeker als je bedenkt dat in Duitsland gebleken is dat de afschotregeling – die daar al vele tientallen jaren in praktijk wordt gebracht – uiteindelijk alleen maar geleid heeft tot een gestage verspreiding van de wasbeer. Droom zacht Limburg!
Selectief advies
Het is op z’n zachtst gezegd bijzonder dat besloten is om de dieren af te schieten, terwijl wij sinds 15 januari nog steeds wachten op een inhoudelijke reactie op het voorstel. Het is ook bijzonder dat de mening van de Faunabeheereenheid (lees: de jagers) in dit advies wél wordt meegenomen, maar van een inhoudelijke expertisepartij zoals AAP of NHC niet. Ik vraag me zeer af of het nieuw te vormen provinciebestuur dit bijzonder slecht onderbouwde en dieronvriendelijke besluit zal steunen.
Natuurlijk zullen we de provincie alsnog vragen om inhoudelijk te reageren op ons voorstel, maar ik vrees dat ik alleen antwoord krijg als ik me eerst vermom als jager en met een camouflagepak en jachtgeweer onder de arm naar het provinciehuis ga.
David van Gennep, directeur Stichting AAP
